Dag 11 op de Maternity

Ook vandaag werd gekenmerkt door spierpijn: opstaan en weer gaan zitten of de trap af is heerlijk :P. Tijdens de overdracht kregen we een bizar verhaal te horen. Verbazing alom: een moeder was afgelopen vrijdag thuis overleden nadat zij Ugali (maismeelbrij) had gegeten en haar echtgenoot en een van de kinderen waren opgenomen met vocht in de buik wijzend op acuut leverfalen. De mais was waarschijnlijk vergiftigd ... De relatives die nog thuis waren en de regering werden op de hoogte gebracht. De oorzaak van die vergiftiging is ons onduidelijk want dat ging grotendeels in het Swahili. 

M'n verbazing groeide eigenlijk alleen maar naarmate de dag vorderde. Er werd een dame van 48 jaar de labour rooms in gereden en na 1x (!) persen was het 9e kind ter wereld. De nurses vroegen haar waarom ze geen BTL wilde (sterilisatie). De daadwerkelijke reden heb ik niet begrepen omdat alles in het Swahili ging, maar na vertaling vroeg ik de nurse: maar denk je dat we op deze leeftijd nog een BTL gaan doen? Die mevrouw mag van geluk spreken dat nummer 9 ter wereld gekomen is, want de meeste vrouwen hier zijn rond die leeftijd in de overgang. Het antwoord: good point daktari. 

Net na de bevalling ging de telefoon op de labour rooms en belde een relative dat zijn vrouw opgehaald moest worden om te kunnen bevallen in het ziekenhuis. Aangezien ik die ritten door het binnenland erg gaaf vind, vroeg ik of ik mee mocht. Met z'n 4-en gingen we op weg: driver, midwife, nurse en ik zelf :). Na 1.5 uur rijden kwamen we in een zeer uitgestrekt landschap terecht met pikzwarte grond waar alleen grassoorten op groeiden. Na aanwijzingen van de relative, die we op de route tegen kwamen, kregen we 2 hutjes van klei en poep met golfplaten daken met daaromheen een omheining van allerlei grassoorten in het vizier. Ik heb snel een paar foto's kunnen maken, maar die geven toch slecht weer hoe het er uit zag. Of note: onderweg waren we nog 2 keer gestopt om water voor de driver en beltegoed voor de nurse te kopen ... First things first zullen we maar zeggen. We gingen een vrouw van 33 jaar ophalen die heftig 'in labour' was van haar 8ste kind. Alle familieleden stonden buiten en zaten opvallend genoeg van top tot teen onder de vliegen. Er was een kindje van max. 3 jaar en als hij bewoog, dan bewogen er zeker 100 vliegen vanaf z'n gezicht en kleren alle kanten op. De zwangere dame was nog in haar hut, dus dat was mijn kans dat eens van binnen te zien. Het was onmogelijk om te staan voor mij, dus de familie lag in een deuk dat ze überhaupt een mzungu zagen maar al helemaal hoe ik die hut in moest. Er waren 2 compartimenten, afgezet met grassoorten/bamboe-achtige takken en kanga's (kleden met Afrikaanse prints) ervoor. Ongelofelijk wat een eenvoud ik daar binnen aantrof, maar daarentegen hebben de volwassenen wel allemaal een mobiel en oortjes om muziek te luisteren. Het eerste half uur van onze terugreis hebben we met alle ramen open gereden om enigszins van de vliegen af te komen. Af en toe deed de driver even de sirene aan om wat geiten, ezels, koeien of fietsers van de weg te krijgen. De sirene klinkt alsof je in een voetbalstadion zit. Ook moesten we nog een keer vol op de rem omdat 2 geiten plots de weg overstaken die elkaar achter na zaten en dat was niet omdat ze graag samen aan de overkant van de weg wilden grazen :P. Halverwege de route werden nog even de 'fetal heart rates' gecontroleerd waarbij alle mannen de auto moesten verlaten. Met flinke vaart zijn we terug naar HLH (het ziekenhuis) gereden en ik dacht eigenlijk de gehele rit dat ze achterin de jeep zou bevallen. Het had ook niet veel gescheeld: 30 minuten na aankomst beviel zij! Na m'n lunch was ik nog even bij de kersverse moeder gaan kijken en toen bleek non-verbale communicatie toch wel erg sterk. Ze zag mij en vol trots toonde ze haar kind en nadat ik m'n duim had opgestoken had ze een smile van oor tot oor. Zo leuk!!! 

Andere opvallende zaken hier:
- Bij de ATM op het ziekenhuis terrein moet je geld halen zodra het apparaat het doet, want anders kan je soms 1-2 weken wachten voordat het apparaat het weer doet. De eerste keer pakte die gewoon m'n bankpas, maar de tweede keer was het blijkbaar zo afgesteld dat het alleen m'n creditcard wilde accepteren. Voorlopig kan ik weer even vooruit hier ... 
- Sommige levensmiddelen zijn erg goedkoop: eieren zijn bijvoorbeeld 15 ct per stuk en avocado's 25 ct per stuk. Westerse producten daarentegen zijn prijzig: nutella en een grote reep chocola kosten 5 euro.
- Gordijnen worden hier bijeengehouden door ringen van afgeknipte waterflessen.